Het zou mantelzorgers helpen en ontlasten als er een soort van zorgplan wordt gemaakt over hoe, gelet op de problematiek, het verdere traject (waarschijnlijk) gaat worden. En welke voorzieningen nodig zijn. Dan hoeft de mantelzorger de overbrugging niet op te vangen tussen aanvraag en levering. Dit plan zou samen met een professional moeten worden opgesteld. De nieuwe wijkverpleegkundige lijkt me daar voor zeer geschikt.Het plan kan ook naar relevante instanties worden gezonden zodat die alvast weten dat een bepaalde aanvraag er waarschijnlijk aan komt. Kortom; (beter) ‘forward management’ en dito processturing kan een hoop belasting bij de mantelzorger voorkomen.
Het probleem is echter dat veel instanties zo niet (kunnen) werken (denken ze). En daar zit precies de crux wat betreft de slaagkans van de beoogde transitie van de zorg.
↧
Door: Hans van der Schaaf
↧
